VIII ROZDZIAŁ

Tydzień później byłam już w Trójmieście.. Kochałam je. Spędzałam tu moje każde wakacje i do tej pory nie znudziło mi się. Plaża, morze, ciepełko, słoneczko i po prostu zabawa, ale pomimo tego, że naprawdę było mi tu dobrze, chciałam już jechać do Londynu, oczywiście starałam się być cierpliwa.. no, ale kurde, nie mogłam wytrzymać, raz miałam taką głupawkę, że na całą starówkę krzyczałam „JADĘ DO LONDYNU, ROZUMIECIE?!”, na szczęście byłam na spacerze tylko z moją siostrą cioteczną, ona wiedziała, że mam takie wybuchy, była przyzwyczajona. Świetnie się z nią dogadywałam, na pewno spodobałaby się Harry’emu, zawsze jej zazdrościłam wyglądu, była śliczna, długie proste włosy, duże usta, piękne oczy.. Ona mówiła mi to samo, ale nigdy nie sądziłam, że jestem ładna czy coś, myślałam na odwrót, nikt mi tego nie mówił, nikomu się nie podobałam.. Więc jedno mówiło za drugie, ale bez względu na to nie chciałam być za wszelką cenę piękna, pomimo tego, że miałam 15 lat, nigdy się nie pomalowałam.. nie stroiłam się ni nic, po prostu nie chciałam się dla kogoś zmieniać, nie byłabym sobą i tyle, jestem jaka jestem. W Gdyni starałam się nie zachowywać się jak to ujęła w szpitalu pielęgniarka „wybuchowa dziewczyna”. Musiałam to zostawić na obóz.. Przynajmniej nie będzie nudno, miałam nadzieję, że pojadą tam ze mną ludzie, którzy mają tak samo nierówno pod sufitem jak ja. Siostra mówiła mi, że to niemożliwe, bo chyba nie ma drugiej osoby tak zwariowanej.. Ona była już w Londynie. Tyle razy opowiadała mi jak tam jest cudownie, tak marzyłam żeby tam pojechać i za niecałe 2 tygodnie to się spełni. Na samą myśl o tym nie potrafiłam opanować szczęścia..

W trzecim tygodniu pobytu nad morzem tata po mnie przyjechał, posiedział jeszcze, pogadał z wujkiem i ciocią, zapytał się jak się zachowywałam (na szczęście odpowiedzieli, że dobrze, bo nie zawsze tak było), ja spakowałam się, pożegnałam i udaliśmy w drogę powrotną. Naprawdę genialnie spędziłam ten miesiąc, niezły początek wakacji, sądzę, że zakończenie będzie jeszcze lepsze.

Droga do domu trwała długo, bo około 5 godzin, kiedy weszłam do mieszkania byłam całkowicie wyczerpana. Ledwo trzymałam się na nogach, więc poszłam spać.. Obudziłam się wieczorem, jeśli możne tym nazwać godzinę 23, naprawdę długo spałam. Zgłodniałam, więc udałam się do lodówki po nieco jedzonka, zgarnęłam jakieś bułeczki śniadaniowe na kolacje i weszłam na laptopa. Zaczęłam oglądać zdjęcia chłopaków i czytać co ostatnio porabiali.. Mieli trasę, więc koncerty mogły odbyć się w każdym mieście. Liczyłam na jakieś spotkanie z fanami czy coś w Londynie, ale chyba były z tego nici. Trochę mnie to zasmuciło, ale nie zepsuło humoru, ważne, że tam pojadę..

Do mojego wyjazdu pozostał JEDEN DZIEŃ! Oczywiście moje bagaże leżały już w pokoju spakowane, wydawało mi się, że wszystko wzięłam, na tę okazję zrobiłam sobie nawet listę, bo znając moje rozgarniecie to.. no sami wiecie. Spotkałam się jeszcze z kilkoma osobami, bo złożyli mi tą propozycję. Oczywiście dotyczyło to czegoś w stylu „Przywieź mi pamiątkę, dobra?” tak, tak, jasne, że przywiozę.. jestem jakimś allegro czy jak? No, ale się zobaczy co tam będzie. Już tak bardzo chciałam wieczór.. Zbiórka o 8 rano, ale zanim dojedziemy do Warszawy, gdzie ona miała się odbyć minie jakieś 1,5 godziny, więc wyjeżdżamy około 6. Trochę ranna pora jak dla mnie, ale to co to, z tego wszystkiego pewnie wstanę o 4 i będę skakać po pokoju. Po prostu cały dzień się uśmiechałam, to było takie fajne uczucie. Wreszcie nastała pora snu, przed nim jeszcze wykąpałam się, sprawdziłam czy mam wszystko w bagażach i wślizgnęłam się pod kołderkę, ale nie mogłam zasnąć, wiec włączyłam sobie „moments” na telefonie, wtuliłam się w poduszeczkę i spałam jak zabita..

Wreszcie.. Nadszedł ten dzień. Rano obudził mnie tata, wyskoczyłam z łóżka, zjadłam śniadanie, ubrałam, umyłam ząbki i byłam gotowa do drogi. Pogoda była niezła, więc nałożyłam sobie jakiś tam sweterek i wsiadłam do samochodu. Moja przygoda się zaczyna!

Po 2 godzinach byłam już na lotnisku, znalazłam spokojnie grupę innych obozowiczów. Było nas sporo, coś takiego jak klasa w szkole z nauczycielami na czele, tylko z jedną różnica, nie będziemy się tam uczyć. Okazało się, że nasz samolot się spóźnia, ale po jakiś 20 minutach już mogliśmy zajmować miejsca w samolocie. Przed wejściem na pokład rodzice tak mnie wycałowali i wyściskali, że czułam się tak jakby zgnieciona, dali mi także jakieś tam morały, ale ich nie słuchałam, chciałam już usiąść, włączyć muzykę i odlecieć.. I tak się tez stało, zajęłam jakieś tam wolne miejsce i włączyłam sobie 1D. Po kilku minutach dosiadła się do mnie jakaś dziewczyna.

-Hej, mogę się dosiąść?

-Tak, jasne, siadaj! Nie będzie mi nudno!

-Jestem Emilka, a Ty?

-Nazywam się Sam.

-Sam? Urodziłaś się za granicą? Bo to nie polskie imię.

-Nie, jestem w 100% polką, po prostu moja świętej pamięci babcia chciała abym się tak nazywała.

-Przykro mi z powodu babci, ale imię masz śliczne!

-Dzięki wielkie!

-A więc obóz.. do Londynu, pierwszy raz?

-Tak, pierwszy.. już się nie mogłam doczekać! A jak u Ciebie?

-Jestem na tym obozie już 4 raz, razem z moją byłą przyjaciółką.

-Czemu byłą?

-Pokłóciłyśmy się na lotnisku..

-Która to?

-Tamta, siedzi z jakoś dziewczyną, widać dobrze się dogadują.

-Zobaczysz, jak dolecimy ja już was pogodzę!

I w tym momencie zaczął się lot. Leciałam samolotem pierwszy raz, więc było to dziwne. Przez całą drogę rozmawiałam z Emilką, była naprawdę świetną dziewczyną! I także była fanką One Direction.. Dzięki temu miałyśmy o czym gadać.. Dowiedziałam się poza tym wieli innych rzeczy. To naprawdę zapowiadała się świetna znajomość, ale chciałabym poznać także Anię. Okazało się, że powodem kłótni był chłopak. Jedna zabrała go jednej i tak dalej i tak dalej.. Musiałam pomyśleć jak rozwiązać ten problem. Chciałabym żeby się pogodziły. Emilka była taka miła, zasługiwała na przyjaciółkę.

Po jakiś 2 godzinach zaczęliśmy lądować, już skakałam na tym siedzeniu kiedy otworzyli drzwi samolotu! Chciałam jak najszybciej wyjść i zobaczyć jak tam jest.. Pomimo tego, że to tylko lotnisko moja mordka cieszyła się niezmiernie na ten widok, chodziłam i gadałam „łoo!”

-To dopiero początek.. jak zobaczysz centrum Londynu, szczęka Ci całkowicie opadnie!-oznajmiła Em z uśmiechem na twarzy

-Na pewno, już nie mogę się doczekać!

Po chwili wsiedliśmy do autokaru.. miejsca były trzyosobowe, więc usiadłam ja, Em i zaprosiłam także Anie.

-Hej ,jestem Sam.

-Hej, jestem Ania- powiedziała z uśmiechem na twarzy.

-Miło poznać, a więc ja w sprawie waszej kłótni, dalej jesteście obrażone?

-Tak!- oznajmiły obie naraz .

-Dziewczyny, to wasz wspólny obóz.. założę się, że razem się pakowałyście, omawiałyście wyjazd i jechałyście na lotnisko. Naprawdę chce żebyście się pogodziły. Z tego co opowiadała mi Emilka jesteś naprawdę fajną przyjaciółką.

-Naprawdę tak mówiła?

-Siedzi obok, sama się jej spytaj. (zrobiłam „;)” )

I w tej chwili odłączyłam się całkowicie od świata. Wydawało mi się, że to sen.. Londyn był taki śliczny, JEJ! Nie mogłam się napatrzeć.. Odleciałam na dobre 10 minut, z tego realnego snu rozbudziły mnie dziewczyny.

-Sami, żyjesz?

-Tak, tak, przepraszam, ale Londyn jest taki.. aż nie mam słów.

-Tak, to prawda, tutaj jest całkowicie inne życie.

-aa, no tak, jesteście już pogodzone? Bo jakoś się do siebie uśmiechacie.

-Tak, naprawdę dziękujemy Ci! Gdyby nie ty kłóciłybyśmy się do końca obozu..

-Nie ma za co! Nie warto się kłócić! Przed nami w końcu najlepsze wakacje pod słońcem!

-Tak! Więc jeśli mówisz „przed nami” masz na myśli nas?

-No jasne.. jesteście super dziewczyny i naprawdę cieszcie się, że macie siebie!

-Więc chciałabyś mieć z nami pokój w hotelu?

-Jeeej, całkowicie wyleciało mi to z głowy! Jasne, że chce! Mogę?

-Ty się jeszcze pytasz?! Oczywiście!

-Dzięki.

I tak zaczęłam się moja przygoda związana z Londynem.. Czułam coś takiego jakby miało stać się coś wyjątkowego.. Dziwne uczucie, oczywiście już się stało! W końcu jestem w Londynie!

Dojechaliśmy w końcu do hotelu.. Był naprawdę blisko centrum. Cieszyło mnie to, bo w końcu to oznaczało, że będziemy tam chodzić codziennie! Niestety dzisiaj tak nie było.. Organizatorzy kazali nam się odświeżyć, rozpakować i ogólnie ogarnąć.. W moim przypadku było to naprawdę potrzebne, a więc rozpuściłam moje włosy spięte w koczka, wykąpałam się i poszłam lulu, dziewczyny zrobiły podobnie.